Sivas’ın Şarkışla ilçesinde işlek 49 yaşındaki Hasan Antrenör, kestirmece 3 yıldır elinde taşıdığı kalbiyle hayatını devam ettiriyor. Koç 2010 yılında geçirdiği duygu kriziyle beraber başlayan ruh yetmezliği hayatının dönüm noktası oldu. His-Huy Cerrahisi Servisi’nde tedavi görmeye başlayan Koç’un yaşaması üzere ruh nakli olması gerektiği belirtildi. Afiyet Bakanlığı’nın millî bekleme listesine kaydolan Koç için 5 yıldır kadavralardan önsezi bulunamadı. Doktorların yaşaması amacıyla his nakli olması gerektiğini söylediği Antrenör’a suni kalp önerildi. 2020 yılında gerçekleştirilen cerrahi müdahale ile bileşimli kalbi takılan Koç yeniden hanay buldu.

BILEŞIMLI KALBİNİ ÇANTADA TAŞIYOR

Hasan Antrenör, sentetik kalbin takılma sürecinden bahsederek, “Bende aileden gelen ruh hastalığı var. 2010 yılında kalp aksesi geçirdim. Akabinde 2012 yılında ihtisas yetmezliği başladı ve duygu hastası oldum. Yeni aynı ruh nakil edilmesi gerektiği anlaşıldı. Bu süreçte Antalya Akdeniz ve İstanbul Koşuyolu hastanelerinde tetkiklerimi yaptırdım ve 2015 yılında İstanbul Koşuyolu hastanesinde önsezi nakli üzere sıraya girdim. 2016 yılında içtimai medya marifetiyle Ankara Faziletkâr İhtisas hastanesini gördüm sondaj ve tedavim üzere oraya gittim. 2016 yılı gücük ay ayından itibaren üstelik Ankara erdemli duygu hastanesinde tedavi oluyorum. Elan ilk nefes darlığı yaşıyordum; yürüyemiyor, uyuyamıyordum bu süreçte sıkça hastanelerde müvellidülhumuza tedavisi almaya başladım. 2019 yılının Teşrinievvel ayında bana yapay kalp takılması gerektiği söylendi 2020 yılında dahi ameliyatım gerçekleşti ve yapay kalp takıldı. O günden bugüne büyüklüğünde suni kalp ile yaşıyorum” ifadelerini kullandı.

“BATARYASI BİTER DİYE KORKUYORUM”

Antrenör, sentetik kalple güzeşte kestirmece 3 yılını anlatarak, “Sabah kalkıyorum kahvaltı yapıyorum ve dışarı çıkıyorum. Arkadaşlarımla ahbapça ediyorum, adam dost görüyorum. Bu süreçte hem sporumu yapıyorum hem üstelik insanlarla çöz içe olmaya çalışıyorum böylece kendimi henüz abat ve henüz rahat hissediyorum. Yeryüzü şişman korkum cihazın şarjının bitmesi veya cihazın rastgele arızaya geçmesi. Çantamda iki sayı pil var bunlar daim yükleme halinde 14 ila 16 saat arasında sürekli değiş yapılması gerekiyor. Şu anki süreçte bataryanın tamam olması yahut dışarda aşkın kalırım da batarya biter korkusu çok oluyor. Bu yüzden dışarıda bile haddinden fazla fazla kalamıyorum. Bu aygıt üç yıldır benimle birlikte imdi hayatımız bu arada oldu. Duş alırken duş bandı ile bölgeyi kapatıyorum cihazında farklı bire bir duş çantası var ona koyuyorum ve duşumu bu şekilde alıyorum” şeklinde konuştu.

“HAYATTAYIM, BUGÜNÜME ŞÜKÜR”

Belletici, yer çok yan kapkaççılardan ve cihazın kablosuna takılabilecek insanlardan korktuğunu belirterek, “Bu çantayı servet çantası zanneden yan kesicilere kaptırma ihtimali var. Kalabalık tıpkı ortamda bu kabloya takılıp çekerler kalbim yerinden çıkar diyerek korkuyorum. Kişi çevrem engelli olduğumu bildikleri amacıyla elan dikkatli oluyor gelişigüzel alanda evleviyet veriyorlar. Görünce şaşıranlar bile oluyor lacerem yaşıyorsun edisyon olmuyor mi diye niteleyerek soranlar oluyor. Benim hissettiğim bir tane öz dem alıyorum, hayattayım bugünüme şükür. Ben otuz iki yıl sigara içtim otuz iki yıl bilahare artık ego sigarayı değil sigara beni bıraktı. Gençlerimize sigara içmemelerini, sigaradan uzak durmalarını ve altı ayda ayrımsız öğün bile olsa kendilerini arama ettirmelerini referans ederim” diye konuştu.