İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi’nin (İSİG) raporuna bakarak; eylül ayında 157, bu yılın ilk dokuz ayında ise bin 359 işçi, gelişim kazalarında yaşamını yitirdi. Yani günde yeryüzü birkaç 5 emekçi, gelişim cinayetlerinde öldü.

İSİG, eylül ayına ait İş Cinayetleri Raporu’nu bugün yayınladı. Buna göre; bu yılın geçmiş dokuz ayında bin 359 emekçi, hisse senedi kazalarında yaşamını yitirdi. Bu vukuf, günde en bir iki 5 emekçinin iş cinayetlerinde öldüğü anlamına geliyor. 2022 Ocak’ta 120, şubatta 109, martta 121, nisanda 129, mayısta 176, haziranda 189, ağustosta 186, eylülde 157 emekçi iş cinayetlerinde hayatını kaybetti.

Raporda şu tespitlerde bulunuldu:

“Havaların ısınmasıyla (asıl namına tarım işkolundaki mobilizasyon ve istihsal artışıyla) birlikte mayıs-haziran-orak ayı-ağustos döneminde hareket cinayetlerinde aynı sıçrama meydana gelmişti. Ilkgüz ayından itibaren havaların soğumaya başlamasıyla ekincilik işkolundaki ölümlerde tenakus gerçekleşti.

Gemi, gemilik işkolunda ise oransal olarak hisse senedi cinayetlerinde çoğalma var. Garantisiz çalışmanın hakim olduğu işkolunda, hele kalp aksesi nedenli ölümler özen çekiyor. Önümüzdeki çevrim, bu işkolundan başlayarak meslek hastalıkları mücadelesinin yeniden ivme kazanması gerekiyor. ( Aliağa’dahi önce öncü adımlar güzeşte aylar atılmıştı.)

Eylül ayında dört cani atılmış işçisi, hayatını kaybetti. Kilis’te Suriyeli işçi Ahmet Binni’ye, çekçek ile atılmış kağıt ve plastik toplarken makine çarptı. İzmir’de 67 yaşındaki işçi Gökmen Durmuş’a, saat 03: 30 atılmış kağıt toplarken göçüm çarptı. İstanbul’bile 4 yaşındaki oğlu Hüseyin ile atık kağıt toplayan Suriyeli işçi Ölçü Elhamud’a (ve Hüseyin’e) minibüs çarptı. Sigortasız, gayrisıhhi koşulların ve yavru-göçmen-buğulanmış emeğinin kırıcı olduğu, üç otuz dünyalık için belirsiz saatler çalışılan vb. işkolunda ivedi örgütlenme faaliyetlerinin yoğunlaştırılması gerekiyor.

40 yaşındaki Rüya Onaylı, İzmir Konak’ta, Tramvay Güreşçi Köprüsü durağında asayiş görevlisiydi. Saat 21: 45 civarında duraktan tuvalete müracaat etmek amacıyla ayrıldığı tam açkı çarptı. DİSK/Genel-İş 9 No’lu Bölüm üyesiydi. Sendika şubesi, yaptığı açıklamada ‘Bu, tıpkısı ilçe değil iş cinayetidir. Sendika yerine tuvalet ve bir ihtiyaçlar amacıyla defaatle talepte bulunduk, böylesi sonuçlar yaşanmaması için uyarıda bulunduk, fakat hiçbir kadem atılmadı’ açıklamasını yaptı. Tuvalet sorunu birçok aksiyon yerinde karşımıza çıkmakta, işçiler bu yüzden hastalanmakta ve ölmekte.

İşçi ölümlerinin şehirlere göre dağılımına baktığımızda İstanbul ve geçen yıllar onu izleme eden İzmir, Kocaeli, Bursa ve Antalya kabil şehirler dışında Rum endüstri şehirlerindeki ölümler, buradaki işçileştirme ve güvencesiz mücahede koşullarını açığa çıkarıyor. Gaziantep, Şanlıurfa, Muğla, Görgülü, Denizli, Ankara, Konya, Mersin, Samsun, Kayseri, Manisa vb. şehirlere dönük çalışmalara çoğalmak gerekiyor.

Bala ve taze işçilere çevrik benzeri mücadele başlığının hemen belirlenmesi geçişsiz. Çocuk işçilik, 4 ila 8 yaş arasında başlıyor. Bu yaşta, mevsimsel ekincilik işçisi, sürücü evet dahi sokakta baş bezi satan yavru ölümlerine rastlıyoruz. Fakat sezonluk tarım işçisi çocuklarda ve sokakta çalışan çocuklarda 8 yaşından itibaren bire bir çoğalma var. 10-12 yaşlarda, yapı ve metalde müteharrik çocukları görüyoruz. 13-14 yaşlarından itibaren ekincilik, yapım, uran ve hizmetlerde müteharrik sayıları milyonlara vasıl çocuk işçi var. 18-27 yaş ortada ise (endüstri, yapım, hizmetler işkolunda) iri şehirlere baygın, geleceksiz ve güvencesiz bakir tıpkısı işçi sınıfı karşımızda.”